Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Ακόμα και οι τοίχοι έχουν... μιλιά Νο6

2 μήνες και κάτι, ήταν αρκετοί.  Ε ναι. Δε μπορώ να κρατηθώ μακριά από τα συνθήματα στους τοίχους των πόλεων. Δε γίνεται, πως το λένε. Εκεί έξω κυκλοφορούν τρομεροί ποιητάδες κυρία μου, που λέει και ο Λαζόπουλος (και εσχάτως και ο Λιάγκας). Όσο τα διαβάζω τόσο δεν τα χορταίνω. Συνθήματα γεμάτα λυρισμό, συναίσθημα, τρέλα.... Κοπιάστε και... θαυμάστε!


Βυζιά...









Άντρακλα μου εσύ... Ερωτύλε μου!!!











Σε παρακαλώ φιλαράκι, μην το παίρνεις τόσο κατάκαρδα...













Δηλαδή για μας τους κοντούς, μελαχρινούς, μπιρμπιλομάτηδες τίποτα???












Ισιδώρα last year. Καλλιόπη this year...









 

Ωχ... Καλά ξεμπερδέματα...














Οπωσδήποτε. Και γω μόλις φάω ρεύομαι κάμπιες...














Ναι. λέγε τέτοια εσύ, λέγε τέτοια...












Καλά ντε, μη βαράς...


Σουβλάκι με τζατζίκι. Θα με θυμηθείς...




 
Τ΄άκουσες πουλί'μ???

 

6 σχόλια:

  1. Τα σχόλιά σου όμως αγαπητέ μου κερδίζουν την παράσταση!
    :) :) Αγαπάμε ποίηση του δρόμου!! πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η έμπνευση είναι αυτές οι καταπληκτικές ατάκες των τοίχων Κατερίνα μου! Σε ευχαριστώ πολύ, πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Εκλαψα με τα σχολια σου πραγματικά!!!! Δενυπάρχεις!!! Χαχχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα σε ευχαριστώ Μαρία! Το ξέρω το ξέρω είμαι...ανύπαρκτος!χαχα! Φιλιααααά!

      Διαγραφή
  3. Τα μηνύματα στους τοίχους είναι υπέροχα
    Παντα εχουν να πουν τοσα πολλα

    Καλημερα και καλο σκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κική! Ναι, είναι και απο τα δύο! Κυρίως λένε πάρα πολλά! Καλο Σ/κ και σε σένα!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation