Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Αλλάζω, σημαίνει ζω...

 Είναι τα γεγονότα που μας κάνουν και θέλουμε να αλλάξουμε ή μήπως η εσωτερική ανάγκη για αλλαγή και ανανέωση? Και αν τελικά αποφασίσουμε πως πρέπει να δοκιμάσουμε... πως καταλαβαίνουμε ότι τωρα είναι η στιγμή?
 Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσουμε τον φόβο του αγνώστου και την υποταγή στην συνήθεια και το βόλεμα? Και τελικά, πως ξέρουμε πως η οποιαδήποτε αλλαγή θα έχει θετική επίδραση στην ζωή μας?

 Οι ερωτήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολλες και γεννιούνται συνεχώς, αλλά η απάντηση είναι μία δεν αμφισβητείται. Η αλλαγή επιδρά πάντοτε στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση ως φάρμακο στις δύο... ανίατες ασθένειες, την πλήξη και την στασιμότητα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το αν η αλλαγή έχει σε όλες τις περιπτώσεις θετικά αποτελέσματα έχει να κάνει με τις καταστάσεις αλλά και τον τρόπο που αυτή επιδιώκεται...

 Αν μπορούσαμε να βάλουμε από την μιά πλευρά τους υπέρμαχους της αλλαγής και από την άλλη τους πολέμιους της, οι πρώτοι θα ήταν συντριπτικά περισσότεροι. Γιατί όμως? Θέλω να πω, είναι δυνατόν να μην θέλουμε να εξελισσόμαστε, να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, να ζήσουμε τα οφέλη του διαφορετικού και να θέλουμε να παραμένουυμε σκλάβοι του συνηθισμένου? 

 Εγώ νομίζω πως όλοι μας θέλουμε να ζούμε καλύτερα. Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Αλλά μπορεί κάποιος να τολμήσει να αλλάξει όταν δεν έχει τα κατάλληλα εχέγγυα (ψυχικά, οικονομικά, συναισθηματικά) και όταν η καθημερινότητα του είναι ένας κλοιός που σφίγγει ολοένα και περισσότερο μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα?

 Ξέρω, ξέρω. Όλα είναι θέμα απόφασεων και επιλογών. Είναι αυτό που λέμε ελέυθερη βούληση. Επειδή όμως άγνωσται αι βουλαί... των ανθρώπων, ας θεωρήσουμε πως έχουμε όλοι μας την δύναμη και το σθένος να αλλάξουμε. Πότε ξέρουμε πως έχει φτάσει αυτή η ώρα? Πως θα νιώσουμε έτοιμοι για κάτι τέτοιο? 

 Αν σκεφτούμε ήρεμα και χωρίς βιασύνες, αυτό που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι το εξής. Το ρίσκο της δοκιμής τουλάχιστον αξίζει. Και πότε ρισκάρουμε? 

 Όταν κάτι δεν..τσουλάει, όταν κάτι παραμένει σαθρό, στάσιμο,ίδιο, όταν τα αρνητικά είναι περισσότερα από τα θετικά, όταν ζούμε για να εργαζόμαστε και δεν εργαζόμαστε για να ζούμε (ανθρώπινα, ποιοτικά), όταν έχουμε χάσει την έννοια της έκπληξης και του αιφνιδιασμού από τις ζωές μας, όταν ξυπνάμε και ζούμε συνεχώς την μέρα της... μαρμότας, τότε σημαίνει πως έχει έρθει η στιγμή. Τότε παίρνουμε το ρίσκο που έιτε θα μας ανεβάσει στον Όλυμπο, είτε θα μας ρίξει στα Τάρταρα.

 Και κοιτάξτε μην μπερδευτείτε. Στα Τάρταρα πέφτεις αφού έχεις κάνει προσπάθεια να σκαρφαλώσεις, να αναριχηθείς στον Όλυμπο. Αυτό σημαίνει πως τουλάχιστον προσπάθησες. Έπεσες? Ξανασηκώνεσαι. Και ξανα το ίδιο.

 Αυτή άλλωστε είναι η ζωή. Μια συνεχής προσπάθεια αναζήτησης του κάλλιστου. Ένας αγώνας δίχως αύριο που δεν παίρνει αναβολές. Επιβάλλεται να το δοκιμάσουμε αυτό. Ένας ακόμη λόγος είναι πως θα είναι κρίμα για τον εαυτό μας να πούμε έπειτα από χρόνια πως δεν... τολμήσαμε. 

  Αν προσέξουμε γύρω μας υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα ανθρώπων που αποφάσισαν να αλλάξουν και τα κατάφεραν. Και όσοι δεν μπόρεσαν τουλάχιστον προσπάθησαν. Kαι έμαθαν κάτι απο αυτό. Έγιναν σοφότεροι. Έζησαν. Ναι αυτό.  Γιατί έτσι γινόμαστε διαφορετικοί. Έτσι, δίνουμε το δικό μας στίγμα. 
 Ο Μαρκ Τουαίην είχε πει κάποτε: "Εάν βλέπετε πως είστε με το μέρος της πλειοψηφίας, αυτό είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι πρέπει ν' αλλάξετε". Δεν είχε άδικο. Γιατί αλλάζω, σημαίνει ζω...

10 σχόλια:

  1. Μ' αρέσει πολύ το άρθρο σου και το θέμα με το οποίο καταπιάστηκες.
    Η καθημερινότητά μας έχει γίνει πια τόσο βαρετή. Δε νομίζω πως πρέπει να γίνονται ριζικές αλλαγές στη ζωή μας (παρά μόνο όταν το επιβάλλουν οι καταστάσεις). Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι μικρές, πολύχρωμες κιλίδες και έτσι μπορεί να πορευθεί...
    Καλό βράδυ! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιώτα! Συμφωνώ για το θέμα της αλλαγής για το ποτε πρέπει να γίνονται ριζικές αλλαγές η όχι. Οι μικρές συνεχόμενες αλλαγές μας βοηθούν στην μετάβαση πολύ πιο εύκολα, αλλά οι ξαφνικές είναι αυτες που νομίζω πως κάνουν την διαφορα και ουσιαστικά μας δίνουν την δυνατότητα να δούμε την ζωή με άλλο μάτι...Τα πάντα όμως είναι θέμα σωστού timing. Φιλια καλό βραδυ!

      Διαγραφή
  2. καλημερα! υπεροχο αρθρο! με βρισκει συμφωνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και να μην απογοητευόμαστε εύκολα...
    Baby steps σα τα μαθηματικά στο δημοτικό.Ξεκινάμε απο τα εύκολα και προχωρούμε.Κάτι θα αλλάζει,κάτι θα μένει στάσιμο,και θα ξανακυλήσουμε,και θα ξαναβαλτώσουμε και τσουπ όμως πάλι να σηκωνόμαστε.
    Κι όταν φτάσουμε στη πρώτα ποθεινή αλλαγή αν επαναπαυτούμε ξαναβαλτώσαμε.
    Απλά είναι στο χέρι μας να αλλάζουμε.Προς ό,τι αγαπά ο καθείς.
    Να μάθουμε να περιμένουμε με υπομονή την αλλαγή που αναζητούμε.
    Σε μας,όχι στους άλλους.(Ξες,άμα δε περιμένεις τίποτα απ'τον άλλο,απλά ενθουσιάζεσαι κ χαίρεσαι με το ελάχιστό του)
    Και όπως έλεγε ο αγαπητός Gandhi "γίνε η αλλαγή που επιθυμείς"
    Shine <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Πεφτάγγελε... Το "γίνε η αλλαγή που επιθυμείς" προσπαθώ να το περάσω στην ζωή μου τα τελευταία χρόνια με , όχι ιδιαίτερη, επιτυχία θα έλεγα. Αλλά το προσπαθώ... Και ναι έχεις απόλυτο δίκιο όταν λες όταν δεν περιμένεις κάτι από τον άλλον είσαι ικανοποιημένος με κάθε μικρή αλλαγή! Σημασία τελικά έχει να προσπαθεία όταν την εννούμε πραγματικα! Και η όποια αλλαγή, μικρή η μεγάλη θα έρθει! Σε ευχαριστώ που πέρασες!

      Διαγραφή
    2. Μα και το ότι προσπαθείς κάτι που γουστάρεις συνειδητά,αλλαγή είναι ^_^ οπότε μη σκας,επιτυγχάνεις ;)
      (περνάω,απλά δε μιλάω)

      Διαγραφή
    3. Ωραίο αυτό που είπες... Είδες τελικά...? Και γω που έλεγα οτι προσέχω τις λεπτομέρειες! Άλλη οπτικη μου έδωσες τώρα...

      Διαγραφή
  4. Το πόσο σύμφωνη με βρίσκεις δεν χρειάζεται να το πω..
    Με το μόνο που έχω άλλη γνώμη είναι με την πρώτη φωτογραφία χαχαχα
    Δεν μου αρέσουν οι γυάλες, δεν υποδηλώνουν ελευθερία και αλλαγή, έτσι το βλέπω!
    Μη μου δίνεις σημασία, είμαι στο μεταβατικό μου στάδιο που έγραψα και στην ανάρτηση..! Στο σχόλιό σου η απάντηση είναι ναι.. το θυμήθηκες!Αυτά είναι τα κοριτσάκια μου τα λατρεμένα. Αν τα γνώριζες θα έλιωνες, είναι πανέξυπνα και τετραπέρατα! Καλό ξημέρωμα Μάκη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα ήμουν σίγουρος ότι δε θα συμφωνούσες με την γυάλα! Μην ρωτήσεις γιατί! Χαίρομαι που τις έχεις πάλι κοντά σου! Καλό ξημέρωμα παιδί μου!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation